سوره یس سوره یاسین

ترجمه فارسی سوره یس يس. (1) سوگند به قرآن حكيم. (2) كه تو قطعا از رسولان (خداوند) هستى، (3) بر راهى راست (قرار دارى)؛ (4) اين قرآنى است كه از سوى خداوند عزيز و رحيم نازل شده است (5) تا قومى را بيم دهى كه پدرانشان انذار نشدند، از اين رو آنان غافلند! (6) فرمان (الهى) درباره بيشتر آنها تحقق يافته، به همين جهت ايمان نمى‏آورند! (7) ما در گردنهاى آنان غلهايى قرار داديم كه تا چانه‏ها ادامه دارد و سرهاى آنان را به بالا نگاه داشته است! (8) و در پيش روى آنان سدى قرار داديم، و در پشت سرشان سدى؛ و چشمانشان را پوشانده‏ايم، لذا نمى‏بينند! (9) براى آنان يكسان است: چه انذارشان كنى يا نكنى، ايمان نمى‏آورند! (10) تو فقط كسى را انذار مى‏كنى كه از اين يادآورى (الهى) پيروى كند و از خداوند رحمان در نهان بترسد؛ چنين كسى را به آمرزش و پاداشى پرارزش بشارت ده! (11) به يقين ما مردگان را زنده مى‏كنيم و آنچه را از پيش فرستاده‏اند و تمام آثار آنها را مى نويسيم؛ و همه چيز را در كتاب آشكار كننده‏اى برشمرده‏ايم! (12) و براى آنها، اصحاب قريه (انطاكيه) را مثال بزن هنگامى كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند؛ (13) هنگامى كه دو نفر از رسولان را بسوى آنها فرستاديم، اما آنان رسولان (ما) را تكذيب كردند؛ پس براى تقويت آن دو، شخص سومى فرستاديم، آنها همگى گفتند: «ما فرستادگان (خدا) به سوى شما هستيم!» (14) اما آنان (در جواب) گفتند: «شما جز بشرى همانند ما نيستيد، و خداوند رحمان چيزى نازل نكرده، شما فقط دروغ مى‏گوييد!» (15) (رسولان ما) گفتند: «پروردگار ما آگاه است كه ما قطعا فرستادگان (او) به سوى شما هستيم، (16) و بر عهده ما چيزى جز ابلاغ آشكار نيست!» (17) آنان گفتند: «ما شما را به فال بد گرفته‏ايم (و وجود شما را شوم مى‏دانيم)، و اگر (از اين سخنان) دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم كرد و شكنجه دردناكى از ما به شما خواهد رسيد! (18) (رسولان) گفتند: «شومى شما از خودتان است اگر درست بينديشيد، بلكه شما گروهى اسرافكاريد!» (19) و مردى (با ايمان) از دورترين نقطه شهر با شتاب فرا رسيد، گفت: «اى قوم من! از فرستادگان (خدا) پيروى كنيد! (20) از كسانى پيروى كنيد كه از شما مزدى نمى‏خواهند و خود هدايت يافته‏اند! (21) من چرا كسى را پرستش نكنم كه مرا آفريده، و همگى به سوى او بازگشت داده مى‏شويد؟! (22) آيا غير از او معبودانى را انتخاب كنم كه اگر خداوند رحمان بخواهد زيانى به من برساند، شفاعت آنها كمترين فايده‏اى براى من ندارد و مرا (از مجازات او) نجات نخواهند داد! (23) اگر چنين كنم، من در گمراهى آشكارى خواهم بود! (24) (به همين دليل) من به پروردگارتان ايمان آوردم؛ پس به سخنان من گوش فرا دهيد!» (25) (سرانجام او را شهيد كردند و) به او گفته شد: «وارد بهشت شو!» گفت: «اى كاش قوم من مى‏دانستند... (26) كه پروردگارم مرا آمرزيده و از گرامى‏داشتگان قرار داده است!» (27) و ما بعد از او بر قومش هيچ لشكرى از آسمان نفرستاديم، و هرگز سنت ما بر اين نبود؛ (28) (بلكه) فقط يك صيحه آسمانى بود، ناگهان همگى خاموش شدند! (29) افسوس بر اين بندگان كه هيچ پيامبرى براى هدايت آنان نيامد مگر اينكه او را استهزا مى‏كردند! (30) آيا نديدند چقدر از اقوام پيش از آنان را (بخاطر گناهانشان) هلاك كرديم، آنها هرگز به سوى ايشان بازنمى‏گردند (و زنده نمى‏شوند)! (31) و همه آنان (روز قيامت) نزد ما احضار مى‏شوند! (32) زمين مرده براى آنها آيتى است، ما آن را زنده كرديم و دانه‏هاى (غذايى) از آن خارج ساختيم كه از آن مى‏خورند؛ (33) و در آن باغهايى از نخلها و انگورها قرار داديم و چشمه‏هايى از آن جارى ساختيم، (34) تا از ميوه آن بخورند در حالى كه دست آنان هيچ دخالتى در ساختن آن نداشته است! آيا شكر خدا را بجا نمى‏آورند؟! (35) منزه است كسى كه تمام زوجها را آفريد، از آنچه زمين مى‏روياند، و از خودشان، و از آنچه نمى‏دانند! (36) شب (نيز) براى آنها نشانه‏اى است (از عظمت خدا)؛ ما روز را از آن برمى‏گيريم، ناگهان تاريكى آنان را فرا مى‏گيرد! (37) و خورشيد (نيز براى آنها آيتى است) كه پيوسته بسوى قرارگاهش در حركت است؛ اين تقدير خداوند قادر و داناست. (38) و براى ماه منزلگاه‏هايى قرار داديم، (و هنگامى كه اين منازل را طى كرد) سرانجام بصورت س‏خ‏للّهشاخه كهنه قوسى شكل و زرد رنگ خرما» در مى‏آيد. (39) نه خورشيد را سزاست كه به ماه رسد، و نه شب بر روز پيشى مى‏گيرد؛ و هر كدام در مسير خود شناورند. (40) نشانه‏اى (ديگر از عظمت پروردگار) براى آنان است كه ما فرزندانشان را در كشتيهايى پر (از وسايل و بارها) حمل كرديم. (41) و براى آنها مركبهاى ديگرى همانند آن آفريديم. (42) و اگر بخواهيم آنها را غرق مى‏كنيم بطورى كه نه فريادرسى داشته باشند و نه نجات داده شوند! (43) مگر اينكه رحمت ما شامل حال آنان شود، و تا زمان معينى از اين زندگى بهره گيرند! (44) و هرگاه به آنها گفته شود: «از آنچه پيش رو و پشت سر شماست ( از عذابهاى الهى) بترسيد تا مشمول رحمت الهى شويد!» (اعتنا نمى‏كنند). (45) و هيچ آيه‏اى از آيات پروردگارشان براى آنها نمى‏آيد مگر اينكه از آن روى‏گردان مى شوند. (46) و هنگامى كه به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزى كرده انفاق كنيد!»، كافران به مؤمنان مى‏گويند: «آيا ما كسى را اطعام كنيم كه اگر خدا مى‏خواست او را اطعام مى‏كرد؟! (پس خدا خواسته است او گرسنه باشد)، شما فقط در گمراهى آشكاريد»! (47) آنها مى‏گويند: «اگر راست مى‏گوييد، اين وعده (قيامت) كى خواهد بود؟! (48) (اما)جز اين انتظار نمى‏كشند كه يك صيحه عظيم (آسمانى) آنها را فراگيرد، در حالى كه مشغول جدال (در امور دنيا) هستند. (49) (چنان غافلگير مى‏شوند كه حتى) نمى‏توانند وصيتى كنند يا به سوى خانواده خود بازگردند! (50) (بار ديگر) در «صور» دميده مى‏شود، ناگهان آنها از قبرها، شتابان به سوى (دادگاه) پروردگارشان مى‏روند! (51) مى‏گويند: «اى واى بر ما! چه كسى ما را از خوابگاهمان برانگيخت؟! (آرى) اين همان است كه خداوند رحمان وعده داده، و فرستادگان (او) راست گفتند!» (52) صيحه واحدى بيش نيست، (فريادى عظيم برمى‏خيزد) ناگهان همگى نزد ما احضار مى‏شوند! (53) (و به آنها گفته مى‏شود:) امروز به هيچ كس ذره‏اى ستم نمى‏شود، و جز آنچه را عمل مى‏كرديد جزا داده نمى‏شويد! (54) بهشتيان، امروز به نعمتهاى خدا مشغول و مسرورند. (55) آنها و همسرانشان در سايه‏هاى (قصرها و درختان بهشتى) بر تختها تكيه زده‏اند. (56) براى آنها در بهشت ميوه بسيار لذت‏بخشى است، و هر چه بخواهند در اختيار آنان خواهد بود! (57) بر آنها سلام (و درود الهى) است؛ اين سخنى است از سوى پروردگارى مهربان! (58) (و به آنها مى‏گويند:) جدا شويد امروز اى گنهكاران! (59) آيا با شما عهد نكردم اى فرزندان آدم كه شيطان را نپرستيد، كه او براى شما دشمن آشكارى است؟! (60) و اينكه مرا بپرستيد كه راه مستقيم اين است؟! (61) او گروه زيادى از شما را گمراه كرد، آيا انديشه نكرديد؟! (62) اين همان دوزخى است كه به شما وعده داده مى‏شد! (63) امروز وارد آن شويد و به خاطر كفرى كه داشتيد به آتش آن بسوزيد! (64) امروز بر دهانشان مهر مى‏نهيم، و دستهايشان با ما سخن مى‏گويند و پاهايشان كارهايى را كه انجام مى‏دادند شهادت مى‏دهند! (65) و اگر بخواهيم چشمانشان را محو كنيم؛ سپس براى عبور از راه، مى‏خواهند بر يكديگر پيشى بگيرند، اما چگونه مى‏توانند ببينند؟! (66) و اگر بخواهيم آنها را در جاى خود مسخ مى‏كنيم (و به مجسمه‏هايى بى‏روح مبدل مى‏سازيم) تا نتوانند راه خود را ادامه دهند يا به عقب برگردند! (67) هر كس را طول عمر دهيم، در آفرينش واژگونه‏اش مى‏كنيم (و به ناتوانى كودكى باز مى‏گردانيم) ؛ آيا انديشه نمى‏كنند؟! (68) ما هرگز شعر به او ( پيامبر) نياموختيم، و شايسته او نيست (شاعر باشد)؛ اين (كتاب آسمانى) فقط ذكر و قرآن مبين است! (69) تا افرادى را كه زنده‏اند بيم دهد (و بر كافران اتمام حجت شود) و فرمان عذاب بر آنان مسلم گردد! (70) آيا نديدند كه‏از آنچه با قدرت خود به عمل آورده‏ايم چهارپايانى براى آنان آفريديم كه آنان مالك آن هستند؟! (71) و آنها را رام ايشان ساختيم، هم مركب آنان از آن است و هم از آن تغذيه مى‏كنند؛ (72) و براى آنان بهره‏هاى ديگرى در آن (حيوانات) است و نوشيدنيهائى گوارا؛ آيا با اين حال شكرگزارى نمى‏كنند؟! (73) آنان غير از خدا معبودانى براى خويش برگزيدند به اين اميد كه يارى شوند! (74) ولى آنها قادر به يارى ايشان نيستند، و اين (عبادت‏كنندگان در قيامت) لشكرى براى آنها خواهند بود كه در آتش دوزخ احضار مى‏شوند! (75) پس سخنانشان تو را غمگين نسازد، ما آنچه را پنهان مى‏دارند و آنچه را آشكار مى‏كنند مى‏دانيم! (76) آيا انسان نمى‏داند كه ما او را از نطفه‏اى بى‏ارزش آفريديم؟! و او (چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد كه) به مخاصمه آشكار (با ما) برخاست! (77) و براى ما مثالى زد و آفرينش خود را فراموش كرد و گفت: «چه كسى اين استخوانها را زنده مى‏كند در حالى كه پوسيده است؟!» (78) بگو: «همان كسى آن را زنده مى‏كند كه نخستين بار آن را آفريد؛ و او به هر مخلوقى داناست! (79) همان كسى كه براى شما از درخت سبز، آتش آفريد و شما بوسيله آن، آتش مى‏افروزيد!» (80) آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريد، نمى‏تواند همانند آنان ( انسانهاى خاك شده) را بيافريند؟ ! آرى (مى‏تواند)، و او آفريدگار داناست! (81) فرمان او چنين است كه هرگاه چيزى را اراده كند، تنها به آن مى‏گويد: «موجود باش!»، آن نيز بى‏درنگ موجود مى‏شود! (82) پس منزه است خداوندى كه مالكيت و حاكميت همه چيز در دست اوست؛ و شما را به سوى او بازمى‏گردانند! (83)

سوره الرحمن سوره رحمن

- امام صادق ( ع ) فرمودند : خواندن سوره « الرحمن » را در نماز ترک نکنید چون این سوره در دل منافقین قرار نگیرد و روز قیامت خداوند آن را با صورتی چون صورت آدمی به بهترین شکل و خوشبوترین رایحه بیاورد تا در نزدیکترین پایگاه که هیچ کس را آن قرب و نزدیکی نسبت به خداوند نباشد بایستد ، آنگاه بدو خطاب کند : کیانند آنانکه ترا خواندند و در نماز مداومت به تلاوت تو داشتند ؟ پس بگوید فلان و فلان . پس چهره آنان سفید و نورانی گردد و به ایشان ( قاریان ) گوید هر که را خواهید شفاعت کنید و آنان تا آنجا که بتوانند شفاعت کنند و کسی باقی نماند پس خداوند بفرماید داخل بهشت شوید و هر کجای که خواهید منزل گزینید.2- امام صادق ( ع ) فرمودند : هر کس سوره « الرحمن » را بخواند و پس از خواندن هر « فبای آلاء ربکما تکذبان » بگوید : « لابشی ء من آلائک رب اکذب » یعنی : من هیچ یکی از نعمتهای تو را ای پروردگار من تکذیب نمی کنم » چنانچه در شب بخواندش و در همان شب از دنیا برود شهید مرده باشد و اگر در روز بخواند و از دنیا برود شهید مرده باشد .3- نبی اکرم ( ص ) فرمودند : هر کس سوره رحمن را قرائت کند خدا برضعب و ناتوانی اش ترحم نماید و او سپاس و شکر آنچه را که خدا بر او انعام فرموده بجا آورده است و از حضرت موسی بن جعفر ( ع ) از پدران گرامیش از پیامبر ( ص ) روایت شده که فرمودند برای هر چیزی عروسی است و عروس قرآن سوره رحمن است . جل ذکره.حماد بن عثمان گوید حضرت صادق ( ع ) فرمودند : لازم است بر هر مرد و / زنی / سوره رحمن را در روز جمعه قرائت کند پس هر وقت که خواند ( فبای آلاء ربکما تکذبان ) بگوید : « لا بشی ء من الائک یا رب اکذب » و از آن حضرت است که فرمودند کسی که در شب جمعه سوره الرحمن را بخواند و پس از هر بار « فبای آلاء ربکما تکذبان » بگوید : « لا بشی ء آلائک یا رب اکذب » خداوند فرشته و ملکی بر او موکل کند که اگر در اول شب خواند او را تا به صبح حفظ نماید و اگر در هنگام صبح خواند فرماید فرشته ای را که تا به شب او را حفظ کند ._ به جهت تسهیل وضع حمل این آیه را بنویسند و بر پشت حامله بندند بعد از فارغ شد آن را باز کنند مجربست : « سنفرغ لکم ایها الثقلان فبای آلاء ربکما تکذبان »به جهت قضای حاجت علو درجات این هفت سوره را در ایام هفته هر روز مرتبه بدون کم و زیاد بخواند که مطلب بر آورده شود . امشاء الله : شنبه سوره فتح ، یکشنبه سوره یس ، دوشنبه سوره واقعه ، سه شنبه الرحمن ، چهارشنبه سوره قل اوحی ، پنجشنبه سوره تبارک و جمعه سوره الم سجده

تصویر کربلا با بک گراند ویستا ای

والپیپرکربلا پوستر مذهبی عکس مذهبی حسین جان

تصویر کربلا با بک گراند ویستا ای karbala vista

صلوات

صلوات

پوستر مذهبی شهادت انتظار

www.etesabphoto.blogfa.com

وضو در فرات نماز در کربلا

آنان که به خود عشق و صفا را دیدند

رفتند به جبهه کربلا را دیدند

دیدند سر خویش به دامان حسین

یعنی که جمال کبریا را دیدند

وضو در فرات نماز در کربلا

محمد(ص)

يا محمد(ص) نور جاويدان حق مظهر ايمان تويي

ولادت باسعادت پیامبررحمت مبارک باد

رسم شهيدان

در اين عرصه با يار بودن خوش است به رسم شهيدان سرودن خوش است بيا در خدا خويش را گم كنيم به رسم شهيدان تكلم كنيم

خدا حافظ دنیا

فرمول کم شدن عذاب قبر

اگر میخواهید عذاب قبرتان کم شود : 1.صله رحم (امام صادق) 2.نیکی کردن به پدر و مادر (امام صادق) 3.هدیه کردن لباس به برادر دینی 4.خوراندن حلوا(غذا) به برادر دینی 5.تلاوت سوره های يس و الصافات وکلمات فرج 6.روزه گرفتن یک روز از آخر ماه رجب

فرمول کم شدن عذاب قبر

باز باران با ترنه

باز باران با ترانه می خورد بر بام خانه یادم آید كربلا را دشت پر شور و نوا را گردش یك روز غمگین گرم و خونین لرزش طفلان نالان زیر تیغ و نیزه ها را باز باران با صدای گریه های كودكانه از فراز گونه های زرد و عطشان با گهرهای فراوان می چكد از چشم طفلان پریشان پشت نخلستان نشسته رود پر پیچ و خمی در حسرت لبهای ساقی چشم در چشمان هم آرام و سنگین می چكد آهسته از چشمان سقا بر لب این رود پیچان باز باران باز باران با ترانه آید از چشمان مردی خسته جان هیهات بر لب از عطش در تاب و در تب نرم نرمك می چكد این قطره ها روی لب شش ماهه طفلی رو به پایان مرد محزون دست پر خون می فشاند از گلوی نازك شش ماهه بر لب های خشك آسمان با چشم گریان باز باران باز هم اینجا عطش آتش شراره جسمها افتاده بی سر پاره پاره می چكد از گوشها باران خون و كودكان بی گوشواره شعله در دامان و در پا می خلد خار مغیلان وندرین تفتیده دشت و سینه ها برپاست طوفان دستها آماده شلاق و سیلی چهره ها از بارش شلاقها گردیده نیلی وندرین صحرای سوزان می دود طفلی سه ساله پر زناله پای خسته دلشكسته روبرو بر نیزه ها خورشید تابان می چكد از نوك سرخ نیزه ها بر خاك سوزان باز باران باز باران قطره قطره می چكد از چوب محمل خاكهای چادر زینب به آرامی شود گل می رود این كاروان منزل به منزل می شود از هر طرف این كاروان هم سنگ باران آری آری باز سنگ و باز باران آری آری تا نگیرد شعله ها در دل زبانه تا نگیرد دامن طفلان محزون را نشانه تا نبیند كودكی لب تشنه اینجا اشك ساقی بر فراز خیمه برگونه ها بر مشك ساقی كاش می بارید باران

نایب امامنا سید علی حسینی الخامنه ای

به رغم مدعیانی که منع عشق کنند جمال چهره تو حجت موجه ماست

شهادت

شهادت لاله ها را چیدنی کرد به چشم دل خدا را دیدنی کرد ببوس ای خواهرم قبر برادر شهادت سنگ را بوسیدنی کرد

احترام به پدر و مادر

این یک مطلب کاربردی وخیلی جالب در مورد احترام به پدر و مادره و از دو بخش تشکیل شده بخش دنیوی و بخش اخروی احادیث مختلفی از امامان بزرگوار در این تحقیق وجود داره دوری از عصیان گری و شقاوت - طول عمر- فراوانی روزی - آسان شدن مرگ و... کی می خواد اینها رو داشته باشه ؟ شما می خوای ؟ رو دانلود یه کلیک بکن !

دانلود

فضیلت خواندن سوره واقعه

سورة الواقعة از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه : هر كه در هر شب جمعه سوره واقعه را بخواند خدا او را دوست دارد، و مردم را دوست او گرداند، و در دنيا بدحالى و فقر و احتياج نبيند، و به هيچ آفتى و بلائى مبتلا نشود، و از رفقاى حضرت اميرالمومنين عليه السلام باشد، و اين سوره مخصوص آن حضرت است و در آن كسى شريك نمى باشد. (381)و به سند معتبر ديگر ازآن حضرت منقول است : هر كه مشتاق بهشت و وصف آن باشد سوره اذا وقعت را بخواند، و هر كه خواهد وصف جهنم را ملاحظه نمايد سوره الم سجده را بخواند. (382)و به سند معتبر از اسماعيل بن عبدالخالق منقول است كه حضرت صادق عليه السلام فرمود: پدرم بعد از نماز خفتن دو ركعت نشسته مى كردند، و در آن صد آيه مى خواندند، و مى فرمودند، هر كه اين دو ركعت را بكند، و صد آيه در اين دو ركعت بخواند، او را در آن شب از غافلان ننويسند، اسماعيل گفت ، حضرت امام محمد باقر عليه السلام در اين دو ركعت و تيره ، سوره اذا وقعت و قل هو الله احد مى خواندند.(383)و به سند صحيح از امام محمد باقر عليه السلام منقول است : هر كه سوره واقعه را هر شب پيش از آن كه بخوابد بخواند، در قيامت روى او مانند ماه شب چهارده نورانى باشد. (384)ختم سورة الواقعة جهت وسعت رزق و توسعه در امر معيشت تاثير غريب دارد و از مجربات است كه تخلف ندارد ابتدا از شب هر شب سه بار اين سوره را بخواند و شب جمعه هشت مرتبه بخواند و اين عمل را پنج هفته به جا آورد و قبل از هر سوره اين دعا را بخواند:اللهم ارزقنا رزقا حلالا طيبا من غير كد استجب دعوتنا من غير رد و اعوذ من الفضيحتين الفقر و الدين و ادفع عنى هذين بحق الامامين الحسن و الحسين عيهما السلام برحمتك يا ارحم الراحمين . (385) از اميرالمومنين عليه السلام روايت شده : اگر هر كه روزى يك بار سوره اذا وقعه و يكبار يا ايها المزمل و يك بار و الليل و يك بار الم نشرح بخواند دين او ادا و حاجت او روا گردد، بعد از همه اين دعا را بخواند:يا رازق السائلين يا راحم المساكين يا ولى المومنين يا غياث المستغيثين يا ارحم الراحمين صل على محمد و آل محمد و اكفنى بحلالك عن حرامك و بطاعتك عن معصيتك و بفضلك عمن سواك يا اله العالمين و صلى الله على محمد و آله اجمعين . (386) ختم ديگر سوره الواقعة جهت وسعت رزق و توانگرى از شب جمعه شروع كند هر شبى پنج بار تا شب جمعه ديگر، شب آخر شش بار جمعا چهل و يك بار مى شود و در هر مرتبه كه سوره تمام شد اين دعا را بخواند مجربست :بسم الله الرحمن الرحيم يا رازق المقلين يا راحم المساكين و يا ذالقوة المتين يا غياث المستغيثين و يا خير الناصرين اياك نعبد و اياك نستعين اللهم ان كان رزقى فى السماء فانزله و ان كان فى الارض فاخرجه و ان كان بعيدا فقربه و ان كان قريبا فيسره و ان كان يسيرا فكثره و ان كان حراما فحلله و ان كان حلالا فبارك لنا فيه برحمتك يا ارحم الراحمين . (387)